Böbrek ile mesane arasındaki yapıya üreter denir. Üreterler, mesaneden daha yukarıda bulunan böbreklerden çıkar. İnsanların çoğunda iki adet böbrek ve iki adet üreter bulunur. Mesane ise bir adettir. İki üreter mesaneye farklı deliklerden giriş yapar. Mesane, böbrekler tarafından üretilen ve üreterler aracılığı ile taşınan idrarın depolandığı içi boş organımızdır. Mesanenin kapasitesi yaklaşık beş yüz mililitre kadardır. Mesane, dört katmandan meydana gelir. En dış kısımda bağ dokusu yapısında olan adventisya tabakası vardır. İçeri doğru sırasıyla; düz kas tabakası, lamina propria ve en içte mukoza tabakası yer alır. Mesane tabanının yüzeyini kaplayan mukozal yapıda olan membran bölümüne trigon denir. Trigonda mukoza altında bulunan kas tabakası sıkıca yapışmış olduğundan, mesanenin içi boş olsa bile düz bir yapıya sahiptir. Trigonun üst köşeleri üreter açıklıklarına ve alt köşesi ise iç üretral açıklığa karşılık gelir. Üreterler mesaneye oblik şekilde girerler. Bu yapı, kapak gibi işlev görerek mesane dolduğunda idrarın üreterlerden böbreğe doğru geri kaçışını engeller. Trigonun üst kısmında sınırlayıcı bir kas katlantısı bulunur. Bu kas katlantısı, böbrek ve mesane arasındaki iki üreter açıklığı arasında yer alır. Böbrek ise kanı toksik maddelerden arındırarak idrarı oluşturan temel organımızdır.

İnsanların vücut ağırlıklarına, boylarına, cinsiyetlerine, yaşadıkları bölgelere, yaptıkları işlere ve daha birçok faktöre göre günlük belirli miktarda sıvı ihtiyaçları vardır. Bunun yanında, insanların belirli miktarda atması gereken sıvı ve toksik maddeler bulunur. Bu maddelerin hepsi insan vücudunda dengeli bir şekilde kontrol edilmektedir. Bu kontrolün sağlanmasındaki en büyük görev böbreklere aittir. Ağız yoluyla alınan sıvıların büyük bölümü; idrar, dışkı, nefes alıp verme ve terleme ile kaybedilir. Çok sıcak olmayan iklimlerde en büyük kayıp böbrekler yolu ile olur. Böbrekten üreter yolu ile çıkan idrar, üreterin peristaltik hareketi ve yer çekiminin etkisi ile mesaneye iletilir. Mesaneden ise üretra yolu ile dışarı atılır.

Böbrek ile mesane arasındaki üreterlerin işlevlerinin yanı sıra hastalıkları da bulunmaktadır. Üreter hastalıkları en kısa hali ile; üreter taşları, üreterin mesaneye giriş anormallikleri ve üreter kanserleri olarak sıralanabilir. Üreterdeki taşlar, üreterin kendisi tarafından oluşturulabileceği gibi böbreklerde oluşturulup üretere atılabilir. Bu taşlar hareket ettiği zaman kişinin kasıklarına doğru yayılan bir karın ağrısı oluşur. Küçük taşlar kendiliğinden düşebilirken, boyutu büyük olan taşlara ise tıbbi müdahale gerekebilir. Üreterin mesaneye giriş anormallikleri ise bebek daha anne karnındayken bile semptom verebilir. Mesanedeki idrar böbreklere doğru geri kaçmaya başlar ve böbrek yetmezliğine kadar gidebilir. Üreter ile mesane aynı epitele sahiptir. Bu yüzden kanserleri de benzemektedir.

Üreterlerin sağlıklı işleyişi için bol su tüketimi önerilmektedir. Su tüketimi, idrarın yoğunluğunu azaltarak taş oluşumunu engeller. Ayrıca, düzenli tıbbi kontroller ve ultrasonografi gibi görüntüleme yöntemleri, üreterlerde olası anormalliklerin erken teşhisini sağlar. Üreter taşlarının tedavisinde çeşitli yöntemler bulunmaktadır; bu yöntemler arasında taş kırma (litotripsi), endoskopik cerrahi ve açık cerrahi yer almaktadır. Üreter kanserleri ise genellikle cerrahi, kemoterapi ve radyoterapi kombinasyonları ile tedavi edilmektedir. Bu süreçte uzman hekimlerin önerilerine uymak önemlidir.